himmet

1. Kast, irâde, kuvvetli istek, arzu. Allahü teâlânın velî kullarından bir zâtın, kalbinde yalnız bir işin yapılmasını bulundurup, başka bir şeyi kalbine getirmemesi ve Allahü teâlâdan o işin olmasını dileyerek, bu şekilde mânevî yardımda bulunması.
Evliyânın himmeti, yaktı beni kül eyledi
Sofiyim buldum safâyı dü cihanım kalmadı
Ahmedî der; “Yâ ilâhî! Sana şükrüm çok durur
Hamdülillah aşk-ı Hak’tan gayrı vârım kalmadı.
(Sultan Birinci Ahmed Han)
2. Gayret.
Kişinin kıymeti, himmetine göredir. Eğer onun himmeti dünyâ için ise, onun hiçbir kıymeti yoktur. Eğer Allahü teâlânın rızâsı ise, onun kıymetine ulaşmak pek zordur. (Ebû İshâk el-Kassâr)
Kişinin himmeti dağları yerinden söker. (Ubeydullah-ı Ahrâr)
« Lügât'a Git