Bu kitâb altı kısmdır. Birincisi (el-İnsâf), ikincisi (İkd-ül-Cîyyid), üçüncüsü (el-Mıkyâs), dördüncüsü (el-Mesâil ül-müntehabe), beşincisi (et-Tenkîd vet-Terdîd) ve altıncısı (Zahîret-ül-fıkh-il-kübrâ)dır. Bu kitâbların hepsinde de, şimdi yeryüzünde bulunan müslimânların dört mezhebe ayrılmış oldukları, bunların dördününün de sahîh, doğru oldukları, bu ayrılıkların yalnız ibâdet yapmakda ve ufak şeylerde olup, hepsinin îmânlarının aynı olduğu ve birbirlerini kardeş bilerek sevişdikleri yazılıdır. İslâm dîninin, iş ve ibâdet yapmakda, dört mezhebe ayrılmasının Allahü teâlânın büyük bir ihsânı ve merhâmeti olduğu, her müslimânın bu dört mezhebden kendisine kolay geleni seçerek, ibâdetlerini bu mezhebe uyarak yapması lâzım olduğu bildirilmekdedir. İlk iki kısmı, Hindistânın büyük âlimlerinden Ahmed bin Abdürrahîm Veliyyulah Dehlevî yazmış, 1176 hicrî ve 1762 mîlâdî yılında Delhide vefât etmişdir. Çok sayıda kıymetli kitâblar yazmışdır. Son üç kitâbı Pâkistânın büyük âlimlerinden Kâdi Habîbülhak Permûlî yazmışdır. En sonraki (Zahîre) kitâbını Sûdânda mâlikî âlimlerinden üstâd Tâhir Muhammed Süleymân yazmışdır.
« Lügât'a Git