Kitâb dört kısmdır.
Birinci kısm, (En-nâhiyetü an-ta’nı emîrilmü’minîn Muâviye) olup, Hindistân âlimlerinden Mevlânâ Abdül’Azîz Ferhârevî yazmış, 1239 (m.1824) senesinde vefât etmişdir. Eshâb-ı kirâmın hepsini ve bu arada Hazret-i Muâviyeyi sevmemiz ve saymamız lâzım geldiğini vesîkalarla isbât etmekdedir.
İkinci kısm ise, (El-esâlib-ül-bedî’a fî fadl-ıs-sahâbeti ve iknâ’-iş-şî’a) kitâbı olup, Sahâbe-i kirâmın üstünlüklerini bildirmekdedir.
Üçüncü kısm ise, (El-Hucec-ül-kat’iyye)dir. Büyük âlim, Bağdâdlı Abdüllah Süveydînin Necefde Şî’î âlimleri ile yapdığı münâzarayı ve Şî’îlerin haksız olduklarını isbât etdiğini bildirmekdedir. Netîcede, Nâdirşâh Şî’î olmakdan vazgeçmiş, tevbe etmiş, bütün acemlerin Sünnî olmalarını emretmişdir. Bu ise, Şî’îlerle Sünnîlerin birleşmesi değil, Şî’îliği bırakıp, tek Ehl-i sünnet yolunda, hak yolda birleşmekdir. Şimdi de, müslimânların tek hak yolda birleşmeleri, ya’nî her memleketdeki müslimânların Ehl-i sünnet olmaları lâzımdır. İ’tikâdda birleşmeksizin, siyâsî, iktisâdî anlaşmalar, birleşmeler mümkin ve lâzım ve fâideli ise de, i’tikâdda birlik olmadıkça müslimânların dinde birleşmeleri düşünülemez.
Son kısm, İmâm-ı Rabbânî hazretlerinin fârisî (Redd-i Revâfıd) kitâbının arabîye tercümesi olup, Şî’îlere nasîhat vermekdedir.
Se’âdet-i Ebediyyeden: 1- Bir Üniversiteliye cevâb, 2- İslâmiyyet nedir, 3- Adâlet, Akl, Îmân, Kazâ-kader, halâl,harâm, 4- Mu’cize, kerâmet, firâset, istidrâc, sihr, 5- Ulîm-i islâmiyye, tefsîr kitâbları, hadîs-i şerîfler, 6- Resûlullahın ana-baba ve dedeleri mü’min idi, 7- Rûhların hâzır olması, 8- Cinhakkında bilgi, 9- Tesavvuf, 10- Ölüme hâzırlık, 11- Resûlullahın üç dürlü vâzifesi var idi, 12- Seyyid Abdülhakîm-i Arvâsî.
« Lügât'a Git