hırs

Bir şeye aşırı düşkünlük, şiddetli istek.

İki aç kurt bir koyun sürüsüne girdiği zaman yaptıkları zarardan, mal ve şöhret hırsının insana yapacağı zarar daha çoktur. (Hadîs-i şerîf-Berîka)
Âdemoğlu helâk olsa, ihtiyârlasa bile, onda hırs ve emel (istek) yine kalır. (Hadîs-i şerîf-Hilyet-ül-Evliyâ)
Hırslı insan, helâl haram demeden her istediğine kavuşmak, başkalarının zararına da olsa, beğendiği şeyleri toplamak, ister. Hırs veya tamah, kalb hastalıklarındandır. Hırs ve tamahkârlığın en kötüsü insanlardan (bir şeyler) beklemektir. (İmâm-ı Gazâlî)
Hırsı bırak da yorulma
Geçimde tamaha kapılma
Niçin malı cem’ edersin
Kime topladın bilemezsin
Rızk vaktiyle ayrıldı
Sû-i zan faydasız kaldı
Her hırs sâhibi fakirdir
Her kanâatkârsa zengin.
(Behlül Dânâ)
« Lügât'a Git