Dün gelen arkadaşın kim idi diye sordu. Hâşim oğullarından biri idi, dedim. Hangi kabîledendir diye sorunca, bundan fazlasını bilmiyorum, diyerek cevâb vermedim. Tüccâr bana dedi ki: Sana bir şey söyliyeyim. Bu câriyeyi mağrib şehrlerinin en uzağından satın aldım. Ehl-i kitâbdan bir kadın bana, bu câriyeyi göstererek, bu kimindir diye sordu. Kendim için satın aldım, dedim. Hâyır, bu câriye senin olacak kabîlden değildir. O yer yüzünün en iyi insanının yanında olacakdır, dedi. Tüccârın anlatdıklarını dinledikden sonra, o câriyeyi Mûsâ Kâzım hazretlerine götürdüm. O câriyeden İmâm-ı Alî Rızâ “radıyallahü anh” dünyâya geldi.

• İmâm-ı Alî Rızânın babası Mûsâ Kâzım “radıyallahü anh” şöyle anlatmışdır: Rü’yâmda Resûlullahı “sallallahü aleyhi ve sellem” gördüm. Emîr-ül mü’minîn hazret-i Alî “radıyallahü anh” de huzûrlarında idi. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”, “Yâ Alî, senin bu oğlun Allahü teâlânın nûruyla bakar. Sözleri hikmetli ve her işde isâbetlidir. Hatâ yapmaz, âlimdir. İlm ve hikmetle doludur.” buyurdu.

İmâm-ı Alî Rızânın “radıyallahü anh” menkıbeleri ve fazîletleri dillerde meşhûrdur ve kitâblarda yazılmışdır. Sayısız fazîletlerinden ve menkıbelerinden denizden damla misâli burada bir kaçını kısaca bildireceğiz.

• Halîfe Me’mûn, İmâm-ı Alî Rızâyı “radıyallahü anh” velîahd edindi. Me’mûn ile görüşmek istediği zemân, hizmetciler ve kapıcılar onu karşılarlardı. Me’mûnun bulunduğu makâmın kapısında asılı olan perdeyi kaldırırlardı. İmâm-ı Alî Rızâ “radıyallahü anh” içeri girerdi. Hâlbuki bu hizmetciler ona muhâlif idiler. Bir gün aralarında onu karşılamamak ve kapıdaki perdeyi kaldırmamak için karar aldılar. İmâm-ı Alî Rızâ geldi. Hepsi oturuyorlardı. İster istemez yerlerinden sıçrayıp, karşıladılar ve perdeyi kaldırdılar. Sonra biz ne yapdık diyerek, karşılamayacaklarına ve perdeyi kaldırmayacaklarına dâir yeniden sözleşdiler. Bir gün İmâm-ı Alî Rızâ “radıyallahü anh” yine geldi. Kapıcılar ve hizmetciler yerlerinden kalkdılar ve selâm verdiler. Fekat perdeyi kaldırmakda ağır davrandılar.