Çünki, doğrusunu bilen akllı kimse, bunlara aldanmaz. Fekat islâm düşmanları, aklları yok ise de, kurnaz olduklarından, gençleri aldatabilmek için, onları lüzûmsuz, fâidesiz şeylerle meşgûl ederek, nefse hoş gelen, şehvete uygun afyon yutdurarak, din bilgileri öğrenmelerine mâni’ oluyorlar. Böyle oyalanarak, uyuşdurularak câhil bırakılan ma’sûm zevâllıların, yukarıdaki yalanlara aldanmamaları, felâkete düşmemeleri için, hakîkati kısaca yazmak yerinde olur. (Se’âdet-i Ebediyye)kitâbımızı iyi okuyan, bahtiyâr bir genç, İslâmiyyeti doğru olarak, iyice öğrenir. Hiçbir iftirâya aldanmaz. Bunun içindir ki, Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” efendimiz, (İlm sâhibi olan, müslimân olur. Câhil olan, din düşmanlarına aldanır) buyurarak, bilgili olmağı tavsiye buyurmakdadır.
Evet din, kadere inanmak ve kanâ’at etmekdir. Fekat kader, bu zevallı câhilin zan etdiği gibi çalışmamak, fazla istememek değildir. Kader, insanların ne yapacağını, Allahü teâlânın önceden bilmesi demekdir. Allahü teâlâ, çalışmağı emr ediyor. Çalışanları övüyor. Nisâ sûresi, doksandördüncü âyetinde meâlen, (Cihâd edenler, çalışanlar, uğraşanlar, oturduğu yerde ibâdet edip cihâd etmiyenlerden dahâ üstündürler, dahâ kıymetlidirler) buyuruldu. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”, (Çalışıp kazananları Allahü teâlâ sever) buyuruyor. (Se’âdet -i Ebediyye)kitâbımızın fihristinde, (Kesb ve ticâret) maddesi bulunup okunursa ve târîh gözden geçirilirse, İslâmiyyetin, çalışmak, kazanmak dîni olduğu iyice anlaşılır. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”, (İki gün bir derecede bulunan, ilerlemeyen aldandı) buyurarak, hergün ilerlemeği, yükselmeği emr ediyor.(İşlerinizi yarına bırakmayınız. Sonra yok olursunuz!) ve (Yabancı dil öğrenin. Düşmanın şerrinden böylece kurtulursunuz!) buyuruyor.
Âhıret ni’metlerini düşünmek çalışmağı önler demek, çok insâfsızlık, çok alçaklıkdır.(Çalışıp kazanan kimse, âhıret günü ayın ondördü gibi parlak olacak) ve(Âlimlerin uykusu ibâdetdir) ve (Halâl kazanın ve hayrlı yerlere harc edin) ve(Din kardeşine ödünç verenin, günâhları afv olur) ve (Herşeye ulaşdıran yol vardır. Cennete kavuşduran yol ilmdir) hadîs-i şerîfleri, çalışıp kazanmağı ve dünyâda iyi yoldan kazanıp, iyi yere verenlerin, âhıreti kazanacağını bildirmekdedir. Din, insanları, ısyân etmekden men’ edermiş. Bunun için afyon imiş. Yazarın din ve medeniyyet anlayışını, bu saçmalamaları, pek iyi açıklamakdadır. Böyle sözlerin, bir ilmin, bir fikrin ifâdesi olmadığı meydândadır. Körü körüne, bir din düşmanlığı yaparak, komünist düşünceli şeflerin gözüne girip, bir köşe kapmak için olan bezirgânlıkdan başka birşey değildir.