Şi’â cemâ’atinden de değiller idi. Lâkin o mezhebi seçmişler idi. O iki mu’temed kimse, o azîze [büyük zâta] vardılar. Bunları dışarı çıkarın, buyurdu. Sebebini sordular. Buyurdu ki, ben sizi hınzır sûretinde görürüm. Bu benimle Hak Sübhânehü ve teâlâ arasında bir alâmetdir ki, râfizîleri bana bu sûretde gösterir. Bu ma’nâdan te’accüb edip [şaşırıp], hemen o bâtıl mezhebden ve fâsid i’tikâddan temâmen dönüp, kurtuldular.

Onsekizinci Menâkıb: O sultânın haklarında edebsizlik etmiş ve uygunsuz sözler söylemiş olan râfizî tâifesinin cezâları. Hâce Muhammed Pârisâ “kuddise sirruhül’azîz” hazretleri (Fasl-ül-hitâb)adlı kitâbda buyurmuşdur. Hazret-i Alî “kerremallahü vecheh” buyurmuşlardır ki: (Bir tâife beni Ebû Bekr, Ömer ve Osmân “radıyallahü teâlâ anhüm” hazretlerinin üzerlerine tafdîl ederler [üstün tutarlar]. Gönüllerinde nifâk vardır. Bununla ehl-i islâm arasına ihtilâf ve fitne salarlar. Bana Resûlullah “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” hazretleri haber verdi. Bunların katli ile bana emr eyledi. Zâhiren ehl-i islâma kardeş olduklarını söylerler. Bâtınlarında din düşmanıdırlar. Yalanı güzel, kötülükleri temiz görürler. Mushaf-ı şerîfi iptâl ederler. [Kur’ân-ı kerîmin hükmünü kaldırırlar.] Fücûr [kötülük] üzerine birbirleri ile yarışırlar. Resûlullah “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” hazretlerine ve Eshâb-ı kirâm hazretlerinin büyüklerine seb’ ederler. [Dil uzatırlar.] Eshâb-ı kirâm arasında olan vâkı’aları anlatıp, anladıklarına tâbi’ olurlar. Hak Sübhânehü ve teâlâ hazretleri onları afv etmez. Küçükleri büyüklerinden bozuk fikrleri öğrenip, o şeklde terbiye olunurlar. Sünnet-i islâmı harâb ederler. Bid’at-ı seyyieleri ihyâ ederler [yayarlar]. O zemânda Resûlullahın “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” sünnetine yapışan kimse şehîdlerin ve âbidlerin efdalidir. Se’âdet onlarındır. Yeryüzünde râfizîden dahâ hoşlanılmıyan kimse yokdur. Yerin gadabı onlaradır. Gök istemiyerek onların üzerine gölge verir. O tâifenin âlimleri o günde gök altında olan kimselerin şerlisidir. Fitne onlardan çıkar ve onlarda olur. Allahü teâlâ korusun. Onlar şu kimselerdir ki, gökdeki melekler arasında pislikler diye adlandırılırlar. Sahâbe-i güzîn “rıdvânullahi teâlâ aleyhim ecma’în” hazretlerini meclislerinde ve mahfellerinde ve mescidlerinde seb’ ederler [kötülerler]. Bu habîs işi kendilerine şi’âr ederler.