Fekat kendisinin, hiçbir vakt protestan âyinlerini beğenip, takdîr etdiği görülmemişdir. Bil’aks, onların her dürlü çirkinliklerini ortaya koyduğundan, din değişdirdiğine inanılamaz. Öyle bile olsa, Türâbî efendi, herkesin tanıdığı bir kimse olmayıp, Mısr idâresi tarafından çocukluğunda İngiltereye gönderilmiş ve orada papaz mektebinde yabancı dil öğrenmişdir. Bu ise, (Türâbî efendi İslâmiyyeti öğrenmeden protestanlığa meyl etmiş) demekdir.

Hiç bir hıristiyan; İslâmiyyeti bilen, İslâm terbiyesi görmüş, İslâmiyyetin hakîkatına vâkıf olarak, kelime-i tevhîdin rûhânî lezzetini almış, güzel kokusunu his etmiş, akllı bir müslimânın protestanlığı kabûl etdiğini gösteremez. Şâyed gösterirse, para, himâye ve mevki’ gibi şeylerden birisi sebebi ile olup olmadığını araşdırmak îcâb eder. (Allahü teâlânın ortağı ve benzeri yokdur. Onu bunlardan tenzîh ederim) diyen bir kimseye, (Allah birdir, fekat üçdür veyâ Allah üçdür, fekat birdir) fikrini kabûl etdirip, inandırmak pekgüç, hattâ mümkin olmıyan bir şeydir. Îmân esâslarını bilen bir müslimân, felsefe ile çok meşgûl olunca, felsefecilerin yoluna meyl etmesi belki mümkindir. Fekat, hıristiyan olması aslâ mümkin değildir. Bu sebeb ile, İslâm dîninin gerçek koruyucusu Allahü teâlâ olduğundan, misyonerlerin sinsi ve zararlı fe’âliyyetlerinde, müslimânlar için korkulacak hiçbir tehlüke yokdur. Hattâ böyle bir tehlükenin hâtıra gelmesi bile bizce bir nev’i tenezzülden ibâretdir. Fekat, memleketimize gelen papazlar, ingiliz müstemlekeler nezâreti tarafından kendilerine verilen vazîfe îcâbı, hâşâ İslâm dîninin, bâtıl ve hıristiyanlığın ise üstünlüğü husûsunda ba’zı kitâblar yazıp, ücretsiz olarak dağıtmağa başladılar. Bir takım yalan ve hîleler ile, bâtılı hak gibi göstermeğe çalışmakdadırlar. Misyonerlerin bu yalan ve iftirâlarına cevâb vermek, ilm sâhibi olan müslimânlara farz-ı kifâyedir. Bunların asl maksadları, dîn-i islâmı karışdırarak, her zemân ve her memleketde yapdıkları gibi; zevc ile zevce, evlâd ve akrabâ arasına düşmanlık tohumları atmakdır. [Çünki bu kimseler, bu günkü İncîlleri Allah kelâmı zan etmekde ve onların emrlerine göre hareket etdiklerini söylemekdedirler.] Matta İncîlinin onuncu bâbının otuzdört ve otuz beşinci âyetlerinde hâşâ Îsâ aleyhisselâmın, (Yeryüzüne selâmet getirmeğe geldim sanmayın, ben selâmet değil, kılıç getirmeğe geldim. Çünki ben, adamla babasının ve kızla anasının ve gelinle kaynanasının arasına ayrılık koymağa geldim. Ve kendi ev halkı, adamın düşmanları olacakdır) diye emr etdiği yazılıdır. Misyoner papazlar, buna uyarak, câhilleri aldatıp, devlet aleyhine tahrîk ederek, kışkırtdılar.